ویروس های هپاتوتروف شامل موارد زیر هستند:

هپاتیت A: این ویروس از طریق دهانی-مدفوعی منتقل می شود. اغلب در جوامع جهان سوم در کودکی ابتلا اتفاق افتاده خود به خود و تنها با درمان نگهدارنده بهبود می یابد و عوارضی از خود به جای نمی گذارد. تنها اثر باقی مانده، بالا بودن آنتی بادی IgG بر علیه ویروس در خون خواهد بود. برای پیشگیری رعایت بهداشت مواد غذایی، آب آشامیدنی، دست ها، و واکسیناسیون کودکان توصیه می شود.

هپاتیت B: این ویروس یک DNA ویروس است و از راه تماس با خون و فرآورده های خونی، سوزن آلوده، تماس جنسی منتقل می شود. بار ویروس در فاز حاد بسیار زیاد است و واگیری آن طبیعتاً بیشتر خواهد بود. در 5 درصد از بالغین آلوده شده، هپاتیت مزمن و در نهایت سیروز و سرطان کبد اتفاق می افتد.

برای پیشگیری، پرهیز از تماس با خون و فرآورده های خونی، پرهیز ازهرگونه تزریق )غیر از مراکز درمانی(، واکسیناسیون بر علیه ویروس، رعایت سلامت جنسی و استفاده از کاندوم توصیه می شود.

در حال حاضر واکسیناسیون سه مرحله ای بر علیه هپاتیت بی در برنامه همه گیر واکسیناسیون کشوری وجود دارد. که واکسیناسیون آن از بدو تولد شروع می شود.

ورزشکارانی که در ورزش های تماسی شرکت می کنند که در طول ورزش یا مسابقه ممکن است با خون حریف تماس پیدا کنند، باید سطح آنتی بادی ویروس را در خون خود کنترل کنند. داروهای آنتی ویروس هم وجود دارند که در صورت نیاز می توان از آن ها حسب دستور پزشک استفاده کرد.

هپاتیت C: این ویروس یک RNA  ویروس است و از راه تماس با خون و فرآورده های خونی، سوزن آلوده، تماس جنسی منتقل می شود. بار ویروسی هپاتیت سی در خون بسیار کمتر از هپاتیت بی و احتمال انتقال کمتر است. این ویروس توانایی ویژه ای در تغییر ژنتیکی خود دارد. به گونه ای که ممکن است در بدن یک فرد، محتوای ژنتیکی متعددی دیده شود (quasispiecies). به همین علت، تقریباً همه موارد ابتلا به سمت ازمان، نارسایی کبد و سیروز پیش می رود. مگر اینکه با داروهای تجویز شده توسط پزشک، این روند تغییر یابد. به علت توانایی در تغییر ژنتیکی، واکسن موثری بر علیه این ویروس ساخته نشده است.

برای پیشگیری، پرهیز از تماس با خون و فرآورده های خونی، پرهیز ازهرگونه تزریق )غیر از مراکز درمانی(، واکسیناسیون بر علیه ویروس، رعایت سلامت جنسی و استفاده از کاندوم توصیه می شود.

هپاتیت D: هپاتیت دی تنها در افراد آلوده با ویروس هپاتیت بی اتفاق می افتد و موجب تخریب سریع و بعضاً برق آسای کبدی و نارسایی حاد آن می شود. کشندگی بالا دارد و از موارد اندیکاسیون پیوند اورژانسی کبد است.

برای پیشگیری، پرهیز از تماس با خون و فرآورده های خونی، پرهیز ازهرگونه تزریق )غیر از مراکز درمانی(، و واکسیناسیون بر علیه ویروس هپاتیت بی توصیه می شود.

هپاتیت در اثر سایر ویروس ها: کروناویروس، ابشتاین بار ویروس، سیتومگالوویروس، ... از مواردی هستند که می توانند موجب التهاب و هپاتیت شوند.

به ورزشکاران به خصوص در تیم های ورزشی که در اردو در کنار هم هستند، توصیه می شود بهداشت فردی را رعایت کنند. در صورت تب، و بروز علائم تنفسی، تا بهبود علائم از سایر ورزشکاران کناره گیری کنند.

دکتر لاله حاکمی/ متخصص داخلی و نایب رئیس فدراسیون پزشکی ورزشی